Κυριακή 21 Οκτωβρίου 2007

Κυκλοθυμία

Τη μια λιώμα στα πατώματα και την άλλη πιο χαρούμενη από ποτέ...
Είναι χαρούμενη όχι επειδή έλυσε το προβλημά της-είναι πολύ νωρίς για να το καταφέρει αυτό-αλλά επειδή τώρα ξέρει πως υπάρχει ένας άνθρωπος τουλάχιστον που κατάφερε να την τραβήξει απ'το μαλλί την ώρα που είχε πάρει την κατηφόρα για μια ακόμη φορά...
Κι είναι παράξενο πλάσμα...Αμα την πάρει η κατηφορα δεν την σώζει κανείς!!
Κι όμως βρέθηκε κάποιος...Και τον ευχαριστεί πολύ..Πάρα πολύ...

13 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Το ξέρω το συναίσθημα αυτό.. Δεν είναι κυκλοθυμία, είναι κάτι το οποίο δύσκολα μπορώ να το ορίσω. Καλύτερα,ίσως,να μην το κάνω ποτέ.. τι σημασία έχει. Σημασία έχει να το ζεις, να το ρούφας και να ευγνωμονείς που αξιώνεσαι να το ζήσεις. Μόνο έτσι καταλαβαίνεις και εκτιμάς πράγματα όμορφα, συναισθήματα μαγικά.. αγάπη, πόνος, φιλία, απόρριψη.. τι αξία θα είχε το ένα χωρίς το άλλο; καμία.. τι αξία θα είχε το φως χωρίς το σκοτάδι, η χαρά χωρίς τον πόνο, η επιτυχία χωρίς την αποτυχία.. Όμως ξέρεις κάτι καλή μου ονειροπαρμένη.. ποτέ,ακόμη κι όλο το σκοτάδι του Άδη δε μπορεί να νικήσει έστω και μια μικρή ακτίνα φωτός. Αυτή την ακτίνα πρέπει πάντα να αναζητάμε, αυτή να μας οδηγεί και από αυτή να παίρνουμε δύναμη..

Μου φαίνεται πολύ ηλίθιο κάποιες φορές όταν 'φιλοσοφούμε' , όπως κάνω εγώ τώρα, όταν μια ματιά και ένα χάδι μπορεί να εκφράσει πολύ αρτιότερα και βαθύτερα αυτό που νιώθουμε. Δε συμφωνείς; Πόσες φορές ένα βλέμμα σου δεν ήταν αρκετό για να πεις όλα τα σ'αγαπώ του κόσμου τούτου.. Προσπάθησε αυτό το βλέμμα να μην το χάσεις ποτέ!

"Βρέχει κι εγώ τυλίχτηκα σ'αυτή την αγκαλιά.."
Χ.Θηβαίος

oneiroparmenh είπε...

Έτσι είναι ακριβώς καλέ μου καρμα_νιρβάμη...Μόνο αν ζήσεις την άσχημη πλευρά ενός πράγματος μπορείς να εκτιμήσεις και να νιώσεις με όλη σου τη δύναμη την καλή του πλευρά όταν αυτή έρθει...Γι'αυτό είμαι της γνώμης ότι σ'αυτή τη ζωή πρέπει να τα περνάμε όλα και τα καλά και τα άσχημα
κι επίσης πιστεύω πως και η υπερβολή μερικές φορές κάνει καλό...

Όσο γι'αυτό που λες,συμφωνώ,η επικοινωνία με τους άλλους μπορεί να προσφέρει πολύ περισσότερα απ'ότι άπειρες ώρες "φιλοσοφίας" και "διαλογισμού"...Πλέον είμαι σίγουρη γι'αυτό....

Ανώνυμος είπε...

Επικοινωνία...
Πόσο πολύ την έχω ανάγκη. Όλοι μας νομίζω.. Υπάρχουν στιγμές που κυκλοφορώ μέσα σε δεκάδες ανθρώπους, μιλάω, συνυπάρχω, ζω, κι όμως με κανέναν από αυτούς δε νιώθω να επικοινωνώ.. Ειναι τόσο δύσκολο ρε γμτ ή εγώ είμαι τόσο περίεργος; Χωρίς καν να ξέρω το όνομα σου καλή μου ονειροπαρμένη, νιώθω να επικοινωνώ πολύ περισσότερο παρά με άτομα που κάνω παρέα καίρο τώρα! Είναι θέμα επιλογών θα μου πεις.. δικών μου.. το ξέρω! το αναγνωρίζω! Και αυτό πολεμάω.. όσο 'κακός' κι αν πρέπει να γίνεις κάποιες φορές, προσπάθησε να το αλλάξεις.. Καληνύχτα..

oneiroparmenh είπε...

Όλοι έχουμε ανάγκη από επικοινωνία...Κι εννοώ αληθινή επικοινωνία,βαθιά...
Δεν έχει σημασία που δεν ξέρεις το ονομά μου,έχω συνειδητοποιήσει άλλωστε πως μέσα από αυτό το blog αν και ανώνυμα επικοινωνώ με τους άλλους πιο εύκολα απ'ότι εκτός αυτού...
Με εκφράζουν απόλυτα αυτά που γράφεις στο σχολιό σου κι εμένα...Πολλές φορές ενώ βρίσκομαι περιτρυγιρισμένη από δεκάδες ανθρώπους νιώθω πιο μόνη κι απ'όταν είμαι πράγματι μόνη μου....
Σε ένα πράγμα δεν συμφωνώ μόνο.Δεν είναι πάντα θέμα επιλογών,είναι και θέμα τύχης και συγκυριών...

KouKos είπε...

Είναι πολύ όμορφο να έχεις ανθρώπους στους οποίους μπορείς να στιρίζεσαι!
Η αλήθεια πιστεύω πως βρίσκεται κάπου στη μέση... δηλαδή είναι θέμα συγκυριών, αλλά και θέμα επιλογής ταυτόχρονα. Όχι μόνο δικιά μας, αλλά και των γύρω μας. Πρέπει να θυμώμαστε συχνά πως τους φίλους δεν τους διαλέγουμε μόνο εμείς, αλλά ότι μας διαλέγουν κι εκείνοι!
Επομένος, για να έχει κάποιος καλούς φίλους, πρέπει πρώτα να είναι ο ίδιος καλός φίλος...

Η ανωνυμία γλυκιά μου ονειροπαρμένη βοηθάει στο να ανοίγεται κάποιος πολύ πιο εύκολα, με φυσικό αποτέλεσμα να επικοινωνεί καλύτερα και πιο "αληθινά" ίσως με τους υπόλοιπους -επίσης ανώνυμους-!
Άλλωστε από μόνο του το "άγνωστο" διακατέχεται από μια περίεργη γοητεία... (και όχι απαραιτήτος ερωτική)
Ο γραπτός λόγος, που είναι πιο διαχυτικός -και πιο "ομορφος" αν θέλεις- από τον προφορικό, καθώς και η φαντασία μέσω της οποίας "πλάθεις" ένα χαρακτήρα για τον "συνομιλητή" σου, είναι αρκετά για να δημιουργηθεί ένα πρότυπο κομμένο και ραμένο στα μέτρα του καθενός!
Σε κάποιο σχόλιό μου, σου είχα πει πως όταν διαβάζεις κάποιο συγκεκριμένο blog, έχεις την -λανθασμένη συνήθως- εντύπωση πως κάθε ανάρτηση αναφέρεται σε σένα...
Έτσι γίνεσαι "φίλος" με τον συγγραφέα της ανάρτησης!
Έχω παρατηρήσει επίσης ότι πολλές φορές απαντάει κάποιος σκεφτόμενος ότι η ανάρτηση αναφέρεται στον εαυτό του, αλλά ο συγγραφέας λαμβάνει την απάντηση ως απάντηση σε κείνον. Ε, εμείς λοιπόν αυτό το λέμε επικοινωνία :-) (και είναι θαυμαστό το πόσο δίκιο έχουμε!!! Γιατί την καλύτερη "συμβουλή" τη δίνουμε όταν βάζουμε τον αυτό μας στη θέση του άλλου)

Υ.Γ. Συγνώμη για το πραγματικά τεράστιο σχόλιό μου! Πάρτο σαν απάντηση και στην επόμενή σου ανάρτηση, που έχει παρόμοιο θέμα :-) Ελπίζω να μη σε κούρασα -πολύ- ονειροπαρμένη μου! Καλησπέρα :-)

Ανώνυμος είπε...

Kούκος: "Επομένος, για να έχει κάποιος καλούς φίλους, πρέπει πρώτα να είναι ο ίδιος καλός φίλος..."

Νομίζω φίλτατε κούκε(ωραίο αυτο :) πως είναι διαφορετικές πλευρές του ίδιου νομίσματος. Δεν πιστεύω ότι μπορεί να υπάρξει το ένα δίχως το άλλο.. η συνύπαρξη αυτών θα έλεγα υφίσταται εξ' ορισμού!

Όσο για το ότι με τη σχετική ανωνυμία επικοινωνούμε καλύτερα, δε νομίζετε πως είναι σα να καταφεύγουμε σε κάποιου είδους ημίμετρα; Τι εννοώ.. Μερικές φορές όντως επικοινωνώ πολυ καλύτερα με άτομα που γνωρίζω μέσω διαδυκτίου, όμως αυτός είναι ο σκοπός μου; Απλώς να ανταλλάξω αυτού του είδους την ενέργεια που έχω, ή να γνωρίσω και να αλληλεπιδράσω με ανθρώπους γύρω μου και μακριά μου; Νομίζω το δεύτερο.. καθώς όμως το βρίσκω δύσκολο ή όχι όπως θα ήθελα ακριβώς, καταφεύγω σε αυτόν τον τρόπο επικοινωνίας απλά ως .. διαφυγή. Το θέτω ως προβληματισμό και μόνο θέλοντας να δω τις σκέψεις σας! Ένας προβληματισμός που πλανάτε και στο δικό μου μυαλό..

Υ.Γ. Πάω για κανά ρακόμελο τώρα, πολύ προβληματίστηκα για σήμερα! Σας χαιρετώ..!! :ο)

oneiroparmenh είπε...

Παιδάκια χαίρομαι που μια αναρτησή μου προκάλεσε τόσο προβληματισμό!!

Λοιπόν,όσον αφορά το θέμα της επιλογής,πάντα επιλέγουμε τους φίλους μας-και σαφώς μας επιλέγουν κι εκείνοι με τον ίδιο τρόπο-αλλά η επιλογή αυτή δεν γίνεται πάντα άμεσα.Ένα παράδειγμα είναι οι παιδικοί μας φίλοι ή ακόμα και τα ίδια μας τα αδέρφια.Αυτά τα άτομα είναι μαζί μας επειδή οι καταστάσεις και οι συγκυρίες τα έφεραν στο δρόμο μας,βρίσκονται στη ζωή μας επειδή ζήσαμε πολλά μαζί τους,παρ'όλο που πολλές φορές αυτοί οι άνθρωποι είναι τελείως διαφορετικοί από εμάς από άποψη νοοτροπίας και όχι μόνο.Κάποια από αυτά τα άτομα,ακόμη κι αν μας ενώνουν δεσμά αίματος,αν τα είχαμε συναντήσει αργότερα στη ζωή μας για πρώτη φορά,δεν θα τα επιλέγαμε για φίλους.Με αυτό θέλω να δείξω πως η επιλογή μερικές φορές δεν υπάρχει αμεσά ως δυνατότητα...
Σε όλες τις υπόλοιπες περιπτώσεις η επιλογή μετράει πάρα πολύ,εφ'όσον όπως εύστοχα λένε,οι φίλοι είναι η οικογένεια που έχουμε επιλέξει...
Και φυσικά όπως λες κούκε για να έχει κάποιος φίλους πρέπει πρωτα να προσέξει και τη δική του πλευρά,τη δική του συμπεριφορά,πρέπει αυτός να είναι πρώτα καλός φίλος...

Κούκε σχετικά με αυτό που λες,πως όταν διαβάζεις μια ανάρτηση πιστεύεις πως απευθύνεται σε εσένα και απαντάς αναλόγως,αυτό είναι αλήθεια,πάντα όταν διαβάζουμε μια ανάρτηση,πιστεύουμε πως αναφέρεται σε εμάς και τη φέρνουμε στα μέτρα μας.Όμως εγώ αυτό δεν το θεωρώ αρνητικό στοιχείο.Όταν γράφω κάτι,ναι μεν το γράφω για όλους,αλλά το γράφω και για τον καθένα ξεχωριστά,απευθύνομαι και σε καθέναν από τους αναγνώστες μου προσωπικά,θέλω την προσωπική του άποψη πάνω στο θέμα,η οποία προκύπτει σαφώς από προσωπικά του βιώματα-αυτό είναι αναπόφευκτο-κι όχι από γενικές αλήθειες,δεν είναι η απρόσωπη κι τελείως αντικειμένική προσέγγιση αυτό που με ενδιαφέρει...Γι'αυτό λοιπόν δεν θεωρώ λανθασμένη αυτή την εντύπωση που δημιουργείται,τη θεωρώ απαραίτητη.Αυτό για μένα είναι επικοινωνία.

Όσον αφορά το θέμα της ανωνυμίας τώρα,η ανωνυμία είναι πράγματι ένας τρόπος διαφυγής,μερικές φορές δηλώνει και δειλία αλλά όχι πάντα.Είναι καλό να χρησιμοποιείς την ανωνυμία στην αρχη και για να αποφύγεις δυσάρεστες καταστάσεις αλλα φυσικά και για να αποστασιοποιηθείς από την εικόνα που δείχνεις προς τα έξω,την άμεσα συνδεδεμένη με το όνομα σου και η οποία δυστυχώς ελάχιστες φορές εκφράζει την πραγματική μας προσωπικότητα..Όμως ως εκεί,όταν δεις πως επικοινωνείς με κάποιον κι ότι έχεις καταφέρει να παρουσιάσεις τον εαυτό σου όπως πραγματικά είσαι,χωρίς την μάσκα της εικόνας,τότε του δίνεις τη δυνατότητα να επικοινωνήσει με εσένα και προσωπικά,εφόσον το θες και το θέλει και εκείνος.Το πιστεύω αυτό κι αυτός είναι και ο λόγος που υπάρχει στο blog μου το e-mail μου,ώστε όποιος θέλει,να επικοινωνήσει και προσωπικά μαζί μου.
Και πράγματι,είναι σωστο αυτό που λες κούκε,το άγνωστο έχει τη γοητεία του!!
Το αρνητικό της ανωνυμίας ξεκινάει από εκεί που κάποιος παραμένει για πάντα ανώνυμος και απρόσωπος,λόγω ανασφάλειας και ίσως δειλίας να δεχτεί αυτό που είναι,αυτό που εκφράζει δηλαδή όσο είναι ανώνυμος...Αυτό είναι που δεν δέχομαι εγώ...
Αυτά λοιπόν..Περιμένω με ανυπομονησία τις δικές σας απόψεις..

Υ.Σ Κούκε μου φυσικά και δεν με κούρασες,τα μεγάλα σχόλια είναι ευπρόσδεκτα,αν κι εφόσον έχουν νόημα και το δικό σου αναμφίβολα ειναι full από αυτό!!Άλλωστε και το δικό μου από θέμα έκτασης δεν πάει πίσω!

Καλέ μου karma nirvamh πιες κανα ποτήρι και για μένα και σε περιμένω δριμύτερο και έτοιμο για νέους προβληματισμούς!!

Καλό βράδυ και στους δυο!!

KouKos είπε...

Κάρμα_νιρβαμή: Δεν έχεια άδικο. Άλλος το βρίσκει ως διαφυγή, άλλος το έχει ως τρόπο ζωής, άλλος απλά "σκοτώνει" την ώρα του... ο καθένας σίγουρα έχει τους δικούς του λόγους. Όταν όμως παραθέτεις τις απόψεις σου με σοβαρότητα (και χιούμορ φυσικά, όταν αυτό απαιτείται) αλλά και ειλικρίνια, αποφεύγοντας να καταφύγεις σε ακρότητες που ευτυχώς σε τούτο το blog δεν υπάρχουν, τότε πραγματικά βρίσκεις αρκετά άτομα με τα οποία μπορείς να έχεις μια ουσιαστική επικοινωνία.

Όσο για την ανωνυμία, νομίζω πως έχουμε υποπέσει όλοι στο ίδιο σφάλμα... δεν ορίσαμε τον όρο "ανωνυμία"!
Είμαστε ανώνυμοι αυτή τη στιγμή? Ή καλύτερα... πόσο ανώνυμοι είμαστε?
Είμαι ο Κούκος, και είστε η ονειροπαρμένη και ο κάρμα_νιρβαμή. Πόσο μεγάλη ή μικρή διαφορά θα είχε αν έλεγα πως είμαι ο Κώστας, και είστε η Σοφία και ο Νίκος? (Έχει πλάκα να πέτυχα και τα ονόματα!!! :-) )
Ίσα ίσα, πιστεύω πως είναι καλύτερο να χρησιμοποιείς ψευδώνυμα, γιατί δίνουν ένα επιπλέον στοιχείο του χαρακτήρα σου.
Ναι, ξέρω ότι ο κάρμα_νιρβαμή διαβάζει Καζαντζάκη. Όπως και ότι η ονειροπαρμένη δηλώνει "αθεράπευτα ρομαντική και ονειροπόλα"! Και αυτά, απλά και μόνο ακούγοντας το ψευδόνυμο...
Με την ανωνυμία ονειροπαρμένη μου πράγματι μπορείς να διαφύγεις από πολλές δυσάρεστες καταστάσεις! Δεν κρύβεσαι τόσο από αυτούς με τους οποίους επικοινωνείς, όσο από τα "αδιάκριτα" ίσως βλέμματα γνωστών σου, που δεν θέλεις να διαβάσουν τις σκέψεις και τους προβληματισμούς σου...

Υ.Γ. Χάρηκα ονειροπαρμένη μου που το σικό σου σχόλιο ξεπέρασε κατά πολύ το δικό μου! :-)

Κάρμα_νιρβαμή έχεις καταγωγή από κρήτη? Φοβερό το ρακόμελο... ελπίζω να πέρασες απλά υπέροχα :-)

oneiroparmenh είπε...

κούκος:"Δεν κρύβεσαι τόσο από αυτούς με τους οποίους επικοινωνείς, όσο από τα "αδιάκριτα" ίσως βλέμματα γνωστών σου, που δεν θέλεις να διαβάσουν τις σκέψεις και τους προβληματισμούς σου..."
Σε αυτό ακριβώς σκοπεύω κι εγώ όπως και πολλοί άλλοι πιστεύω με την ανωνυμία τους,την αποφυγή των "αδιακριτων" αυτών βλεμμάτων..Κι είναι αλήθεια πως ουσιαστικά δεν είμαστε ανώνυμοι,αυτά τα ψευδώνυμα που χρησιμοποιούμε εδώ τις περισσότερες φορές μας χαρακτηρίζουν περισσότερο απ'ότι το όνομα και το επιθετό μας..

Ανώνυμος είπε...

Φίλτατε κούκε (ελπίζω τα κοινά σου χαρακτηριστικά με τον κόκορα του Άρκά να είναι μόνο στο ιπτάμενο του πράγματος - δεν ξέρω πώς μου ήρθε αυτό τώρα)είμαι Κρής ναι! (όπως λέει και ο κ.Γραμματικάκης) Δυστυχώς ή ευτυχώς όμως πλέον δε διαμένω στην πολυαγαπημένη μου Κρήτη, αλλά στην πρωτεύουσα της Ρούμελης, ευχομαι όχι για πολύ ακόμη.. Τα ρακόμελα αν και μύρισαν Ψηλορείτη δεν έφτασαν παρά χαμηλά στους πρόποδες (τη δουλειά τους πάντως την έκαναν¨:).

Ανωνυμία λοιπόν.. Δε θα συμφωνήσω μαζί σας όχι! Μπορεί το ψευδόνυμο που χρησιμοποιούμε να καθρεπτίζει ένα χαρακτηριστικό μας, αλλά το πρόβλημα είναι εκεί ακριβώς.. οτι είναι μόνο 'ένα' από τα χαρακτηριστικά μας!Φυσικά για τα πλαίσια της διαδυκτιακής επικοινωνίας αυτό το ενα χαρακτηριστικό είναι αρκετό για αρχίσεις κουβέντα με κάποιους 'όμοιούς' σου, όμως είναι αυτό αρκετό; Στο μυαλό μου αυτή η ιδέα της επικοινωνίας είναι περισσότερο εξιδανικευμένη.. Το πρόβλημα; Ότι είναι στο μυαλό μου ακόμα.. :ο) Βέβαια ούτε το όνομα δηλώνει ποιος είσαι, αλλά διάολε, κάπως θα πρέπει να μας φωνάζουν..

Τώρα για τα αδιάκριτα βλεμματα που αναφέρετε, δε θα συμφωνήσω ούτε εδώ.. Δεν ξέρω αν κάποιος σας είναι διάσημος διαρρήκτης ή πράκτορας της Αλ Γκαιντα και θέλει να κρυφτεί, εγώ δεν έχω τέτοια προβλήματα.. Κάνω δουλειές με χρηματοκιβώτια σε δικό μου εργαστήριο.. ;-Ρ

Χαιρετώ σας!

ΥΓ. Κούκος: Δεν το πέτυχες το όνομα όχι, είναι ακόμη πιο δύσκολο.. Αρχίζει από 'Γιώ' και τελειώνει σε 'γος'.Το ενδιάμεσο ας το μαντέψετε..

"Άλλα θέλω κι άλλα κάνω
πως να σου το πω
έλεγα περνούν τα χρόνια
θα συμμορφωθώ
Μα είναι δώρο άδωρο
να αλλάξεις χαρακτήρα
τζάμπα κρατάς λογαριασμό
τζάμπα σωστός με το στανιό"
Σωκράτης Μάλαμας "Πριγκηπέσα"

oneiroparmenh είπε...

Καλέ μου karma_nirvamh ένα όνομα είναι πολύ δύσκολο να σου παρέχει παραπάνω από ένα χαρακτηριστικά...Το πολύ πολύ να εκφράζει το κύριο χαρακτηριστικό σου..

"Φυσικά για τα πλαίσια της διαδυκτιακής επικοινωνίας αυτό το ενα χαρακτηριστικό είναι αρκετό για αρχίσεις κουβέντα με κάποιους 'όμοιούς' σου, όμως είναι αυτό αρκετό;"
Μέσα απο αυτή τη συζήτηση θα γνωρίσεις και τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά και τότε,αν υπάρξουν οι κατάλληλες προυποθέσεις,θα αρχίσει η επικοινωνία...Αρα ναι για εμένα είναι αρκετο..
Επίσης υπάρχουν και τα blog για να γνωρίσουμε κάποιον καλύτερα..

Όσο για τα αδιάκριτα βλέμματα,μου φαίνεται πως υπεραπλουστεύεις πολύ τα πράγματα...Για όλους υπάρχουν κάποια πράγματα που θέλουν να τα κρατουν μακριά από άτομα που δεν εμπιστεύονται...Κάτι που δεν προυποθέτει απαραίτητα την παρανομία..

Υ.Σ..Χαίρομαι που μαθαίνω πως είσαι κρητικός,σας αγαπάω πολύ εσας τα κρητικάκια!!
Α και υπέροχη επιλογή τραγουδιού!!

Ανώνυμος είπε...

Φυσικά και το σχόλιό μου για τα 'αδιάκριτα βλέματα' ήταν χιουμοριστικό!
Είμαστε αγαπησιάρικα γενικά εμείς τα κρητικάκια.. :οP

"Στη θάλασσα.. να κρυφτούμε στη θάλασσα.. να χαθούμε στη θάλασσα.. στη θάλασσα μαζί.."
Χ.Θηβαίος "Άβατο" (δείτε το clip, είναι άψογο)

oneiroparmenh είπε...

Όλο τραγουδάκια μου είσαι karma_nirvamh!!!xaxaxxa
Θα το κοιτάξω όπωσδήποτε,διότι εμπιστεύομαι τις επιλογές σου..