Ανασφάλειες...

Ανασφάλειες...
Μικρές ακροβάτριες στο σκοινί της καρδιάς...
Πότε άραγε θα μάθουν να ισορροπούν??
Πότε θα μάθουν να μην κουνούν τα χέρια τους άτσαλα ψάχνοντας κάπου να κρατηθούν??
Αφού το βλέπουν κι οι ίδιες πως δεν υπαρχει κανείς να στηριχθούν πάνω του...

Μοναξιά...
Τόσοι άνθρωποι γύρω που ξέρεις πως σε αγαπούν...
Εσύ όμως πως γίνεται να νιώθεις μόνος σου??Μισός??
Ναι το άλλο σου μισό είναι αυτό που σου λείπει...

Όμως πως το έκανες εσύ αυτό??Πως αφησες το άλλο σου μισό να φύγει??
Γιατί δεν έμεινες ολόκληρός???

Ψέμματα δεν ήσουν ποτέ ολόκληρος...Έτσι νόμιζες...
Ναι ακριβώς αυτό...Νόμιζες πως ήσουν ένας...
Και κατάλαβες πως δεν είσαι τώρα που βρήκες τον άλλο σου εαυτό...Που παρεπιπτόντως τώρα δεν είναι εδώ...

Έδωσε όμως την υπόσχεση πως θα ξαναγυρίσει...
Και θα ξαναγυρίσει ναι...Όμως θα'ναι ο ίδιος??

Oh, oh my love
Oh my darling
I've hungered for your touch
A long and lonely time

And time goes by so slowly
And time can do so much
Are you still mine??

Θα είσαι άραγε ακόμη το μισό από εμένα?Η θα το έχω χάσει??