The greatest thing you'll ever learn is just to love and be loved in return...
Άραγε οι άνθρωποι σήμερα ξέρουν να αγαπάνε;
Κ αν όχι υπάρχει τρόπος να το μάθουν;
Την συγκεκκριμένη ατάκα την έκλεψα από μια πολύ γνωστή ταινία,το moulin rouge,η οποία για πολλούς λόγους ειναι κ η αγαπημένη μου...
Κ όχι γιατί εχω αγαπήσει κάποιον τόσο όσο αγαπήθηκαν μεταξύ τους οι πρωταγωνιστές,ούτε επειδή η ζωή κ τα βιωματά τους ταυτίζονται με τα δικά μου αλλά επειδή όλη αυτή η ιστορια μου δίνει ελπίδες οτι κάποια στιγμή στη ζωή μου θα νιώσω κ εγώ ενα συναίσθημα τόσο δυνατό ωστε ν'αλλάξω ζωή κ κοσμοθεωρία...
Πολλοί θα το πουν ουτοπία αλλά εγω δεν μπορώ να πάψω να ελπίζω...Όχι δεν μπορώ...
Όλο αυτό το μεγαλείο της μποέμικης ζωής με μαγεύει...δεν είναι όμως τόσο εύκολο να ξεφύγει κάποιος από τα στενά όρια κ τα δεσμά της κοινωνικής συμβατικότητας...Τις περισσότερες φορές νικά η αδράνεια και δυστυχώς ο φόβος για το άγνωστο,το καινούριο,το διαφορετικό μας κόβει τα φτερά κ μας περιορίζει στα σίγουρα μεν κ βολικά αλλά ανιαρά και μικρά από την άλλη...
Η δύναμη της αδράνειας όμως δεν άγγιξε στιγμή τον ήρωα της ταινίας ο οποίος έχοντας ως ιδανικά τα 4 χαρακτηριστικά της μποέμικης ζωης(truth,beauty,freedom and above all love=αλήθεια,όμορφιά,ελευθερία κ πάνω απ'όλα αγάπη)πολέμησε ως το τέλος για να κερδίσει την αγάπη μιας γυναίκας αλλάζωντας και τη δική του κ τη δική της ζωή...
Όχι δεν κανω promotion στην ταινία...Άπλα νομίζω πώς αξίζει να παρακινηθεί κανείς από κάτι τέτοιο για να αλλάξει τη ζώή του...Γιατί η αδράνεια δεν ταιριάζει στον άνθρωπο...Όχι δεν του ταιριάζει...
Come what may,I will love you until my dying day...