Παρασκευή 13 Ιουλίου 2007


Πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω πως ορισμένοι άνθρωποι μπορούν να είναι τόσο στενόμυαλοι!Πως μπορούν να βάζουν τόσο στενά όρια στην σκέψη τους κ να κλείνουν τα μάτια και τα αυτία τους όταν πρέπει ν'ακούσουν την αντίθετη γνώμη...
Και αυτό το ελάττωμα ορισμένων ανθρώπων γίνεται καταστροφικό όταν ένεκα συνθηκών έχουν το δικαίωμα να επιβάλουν τη γνώμη τους κ αναγκάζουν και τους άλλους,θέλοντας ή μη,να τους ακολουθήσουν στην πνευματική στασιμότητα...Διότι αυτό συμβαίνει σε όσους δεν διευρύνουν τους πνευματικούς τους ορίζοντες:μένουν στάσιμοι κ αδρανείς.
Πρωσοπικά δυστυχώς έχω την ατυχία να συναναστρέφομαι με τέτοια άτομα,χωρίς βέβαια να το θέλω....Και επίσης δυστυχώς αυτά τα άτομα με εμποδίζουν να κάνω τις δικές μου επίλογες...Έχουν κάνει πολλά για μένα και με κρατάει κοντά τους η υποχρέωση...

Και αναρωτιέμαι:Αξίζει να μένω εγώ στάσιμη ώστε να μη χαρακτηριστώ αχάριστη;
Αξίζει να προσπαθήσω να τους αλλάξω μυαλά όταν δεν είναι διατεθειμένοι να με ακούσουν;
Αξίζει;Ή είναι χάσιμο χρόνου;
Νιώθω ότι τα χρόνια περνούν χωρίς να εκμεταλεύομαι τη ζωή μου στο έπακρο κ αυτό εξαιτίας της υποχρέωσης να είμαι εντάξει απέναντι στους άλλους,απέναντι στους ανθρώπους που με μεγάλωσαν κ υποτίθεται πως θέλουν το καλό μου...
Όμως ποιός μου εγγυάται ότι εκείνοι ξέρουν ποιό είναι το καλύτερο για εμένα;Μπορούν να ξέρουν εκείνοι καλύτερα από εμένα τι πραγματικά έχω ανάγκη;

10 σχόλια:

Εν Πλω είπε...

Σα να είσαι μες στο μυαλό μου!

Κι εγώ έχω βιώσει όσα περιγράφεις, κυρίως στον εργασιακό χώρο.

Ο στενόμυαλος (και κομπλεξικός) προϊστάμενος είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να σου τύχει!

Τώρα, αν όσα περιγράφεις αφορούν την προσωπική σου ζωή, ε, εδώ χρειάζονται δραστικές λύσεις (και αποφάσεις)!

Ας αντισταθούμε!

Υ.Γ. 1: Καλώς σε βρήκα (Είδα φως και μπήκα!)!

Υ.Γ. 2: Σε ζηλεύω απίστευτα (το σχόλιο αφορά σε προηγούμενο ποστ σου για την επικείμενη επίσκεψή σου στη Μονμάρτρη. Είναι ένα από τα όνειρά μου - το Παρίσι, γενικότερα)!

Byronas είπε...

Καλησπέρα

Δυστυχώς δεν μπορούμε να συμφωνούμε πάντα 100% με άτομα του άμεσου κύκλου μας αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να τους αφήσουμε πίσω. Δεν μπορούμε με μια συζήτηση να αλλάξουμε μια απόψη που έχει βαθιά θεμελιωμένη μέσα του ένας άνθρωπος. Πόσο μάλλον ένός ανθρώπου μια κάποιας ηλικίας (αν και δεν πρέπει αυτό να μας περιορίζει). Σε τέτοιες περιπτώσεις, μια ανοικτή συζήτηση (με κάποιες υποχωρήσεις απο μέρους μας) μπορούν να φέρουν αποτελέσματα μακροπρόθεσμα.

Και δεν μένεις στάσιμη ποτέ. Κανείς δεν μένει αμετάβλητος! Απλώς θυμήσου ότι η αλλαγές δεν γίνονται από την μία μέρα στην άλλη!

APSOY είπε...

Συνήθως - προσωπική εμπειρία - οι άνθρωποι δεν αλλάζουν οπτική γωνία παρά μόνο αν το θελήσουν ή αν τρανταχτούν από κάτι...
Κάποια στιγμή γίνεται (ευτυχώς γι αυτούς...)! Ας ελπίσουμε όχι πολύ αργά...

Εσύ; Εσύ συνεχίζεις να είσαι εσύ, όπως θες να είσαι, όσο ανοιχτόμυαλη θες να είσαι...
Απλή συναναστροφή. Αλλάζεις κανάλι αν δεν αντέχεις. Ή κλείνεις την τηλεόραση (κι όμως γίνεται... / ζόρικα, αλλά γίνεται...)

φιλιά.

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

αυτό είναι οι άνθρωποι, καλή μου. Διάλεξε από ποιους θέλεις να πάρεις "πράγματα".
τα σέβη μου!

tk είπε...

Καλημέρα! Εγώ ένα έχω να σου πω. Παλιότερα έσκαγα για τέτοια πράγματα. Δεν μπορεί έλεγα τα βλέπω υπερβολικά. Τελικά έρχονται στιγμές που καταλαβαίνεις ότι κάποιοι άνθρωποι μέχρι εκεί μπορούν να δώσουν. Η συμβουλή μου είναι να μην μένεις στάσιμη. Πουθενά. Να αμφισβητείς τα πάντα, να μην δέχεσαι τίποτα ως δεδομένο. Και ειδικά τους ανθρώπους...

oneiroparmenh είπε...

εν πλώ:Καλώς ήρθες λοιπόν...
Όσο για την Μονμάρτρη,ναι θα πάω κάποια στιγμή διότι πιστεύω ότι πραγματικά αξίζει πάρα πολύ όπως κ πολλά άλλα μέρη της Γαλλίας...
byronas:όταν όμως έχεις κάνει χιλιάδες συζητήσεις που δεν έχουν οδηγήσει πουθενά;Όταν πλέον καταλαβαίνεις ότι απλά έχεις χάσει το χρόνο σου κ καταλαβαίνεις ότι όλοι οι αλλοι γύρω σου έχουν προχωρήσει κ εσύ πάντα μένεις κολλημένος εδώ;
apsoy:Ναι ακριβως,αυτό το αναθεματισμένο το κανάλι προσπαθώ ν'αλλάξω...Αλλά που θα πάει θα τα καταφέρω...
σπυρος σεραφείμ:Το ίδιο ακριβως μου είπε και μια πολύ καλή μου φίλη...Να διαλέξω από ποιούς θέλω να πάρω πράγματα...
morfeas:Ναι γλυκέ μου το ξέρω έτσι πρέπει να κάνω...Όσο δύσκολο κ αν είναι πρέπει ν'αντισταθώ στη στασιμότητα.Κ το προσπαθώ με όλη μου την ψυχή...Απλά μερικές φορές φτάνει ο κόμπος στο χτένι κ θέλεις κάπως να ξεσπάσεις.Ένα ξέσπασμα ήταν κ αυτό...

Я верю в Сталина είπε...

Λοίτα, ξεκίνα από την απλή παραδοχή. Νομοτελειακά θα κάνεις λάθη στη ζωή σου. Επειδή λοιπόν θα γίνουν , καλό είναι να τα έχεις κάνει για κάτι που εσύ επέλεξες κι οχι οι άλλοι...

Αντιλαβού;

oneiroparmenh είπε...

Αντιλαβού,αντιλαβού...
Είναι πολύ σωστο αυτό που γράφεις...

Iliaxtida είπε...

φυσικα και κανεις περα απο σενα δν μπορει να ξερει τι ειναι καλο για σενα...εσυ να αντιστεκεσαι και να προσπαθεις για σενα και μην ενδιδεις σε αδυναμιες των αλλων..γινε και αναισθητη που και που-δ βλαπτει!Ο καθενας απο την αλλη εχει τις ιδεες του..Εσυ μεινε πιστη στις δικες σ ιδεες και τα πιστευω σου και, κυριως με πραξεις και οχι με λογια, θα καταφερεις σιγα σιγα να αλλαξεις τις ιδεες καποιων στενομυαλων του κοσμου αυτου.Σημασια εχει να μην πτοεισαι και να μη χανεις το κουραγιο σου κ την υπομονη σ..

oneiroparmenh είπε...

iliaxtida:Σ'ευχαριστώ πολύ για τις συμβουλές σου,έχεις απόλυτο δίκιο...