oneiroparmenh: Without you I'm nothing...

Σάββατο 27 Σεπτεμβρίου 2008

Without you I'm nothing...

....αλλά δεν θα το μάθεις ποτέ

17 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...: αυτο ειναι το προβλημα
**; 29 Σεπτεμβρίου 2008 στις 12:44 μ.μ.
oneiroparmenh είπε...: μπα...

είναι καλύτερα έτσι...; 29 Σεπτεμβρίου 2008 στις 4:31 μ.μ.
lakis είπε...: Ίσως να μη χρειάζεται να το μάθει από τη στιγμή που δεν το ξέρει ήδη...; 29 Σεπτεμβρίου 2008 στις 10:54 μ.μ.
Σκορπινα είπε...: Τις περισσότερες φορές είναι πολύ καλύτερα έτσι...

Αρκεί να έχεις θέληση και θα βρεις τη δύναμη να πας παρακάτω...
;p; 7 Οκτωβρίου 2008 στις 4:31 π.μ.
rip1708 είπε...: εισαι τα παντα και αλλα τοσα..
και αυτο φοβαμαι οτι δεν θα το καταλαβεις ποτε..
δεν χρειαζεσαι κανεναν..μην το ξεχνας αυτο..
να θυμασαι να γελας που και που..; 8 Οκτωβρίου 2008 στις 12:07 μ.μ.
oneiroparmenh είπε...: σκορπίνα:Δεν αμφιβάλλω αν υπάρχει δύναμη...Το αν υπάρχει θέληση όμως αμφισβητείται...

rip1708:Τελικά όταν προσπαθείς να είσαι τα πάντα για κάποιον άλλον δεν μένει τίποτα για σένα...; 8 Οκτωβρίου 2008 στις 12:42 μ.μ.
Κώστας είπε...: Γιατί να πρέπει να συμβαίνει κάτι τέτοιο;; 9 Οκτωβρίου 2008 στις 2:42 μ.μ.
oneiroparmenh είπε...: κώστας:Ούτε πρέπει να συμβαίνει,ούτε το προκαλείς,ούτε φταις για την κατάληξη...Απλά συμβαίνει χωρίς ουτε καν να το καταλάβεις...; 9 Οκτωβρίου 2008 στις 2:52 μ.μ.
barel είπε...: Ας τα δώσουμε όλα για τον έρωτα. Να μην κρατήσουμε τίποτα για εμάς. Και ας χάσουμε σα νικητές. Βέβαια στον έρωτα βρίσκουμε στον άλλον τα κομμάτια μας που ψάχναμε. Είναι λίγο εγωιστικό αλλά τα παράπωνα στον Πλάτωνα που το έγραψε στο Συμπόσιον.Ωραίο blog θα τα λέμε συχνά.; 10 Οκτωβρίου 2008 στις 3:03 μ.μ.
oneiroparmenh είπε...: Αν δεν τα δώσουμε όλα τότε τι έρωτας θα είναι???

Και ναι στον αλλον βρισκουμε τα κομμάτια μας που ψάχναμε...

Όσο για τον Πλάτωνα αγαπάμε κ σεβόμαστε,σε καμία περίπτωση δεν χωράνε παράπονα...Αν δεν ήταν αυτός δεν θα έψαχνε κανείς τώρα για την χαμένη Ατλαντίδα..Ο καθένας τη δική του...; 10 Οκτωβρίου 2008 στις 5:07 μ.μ.
oneiroparmenh είπε...: Α ναι κ ξέχασα!!Καλως ήρθες barel κι ελπίζω να σε ξαναβρω εδώ!!; 10 Οκτωβρίου 2008 στις 5:08 μ.μ.
thesikaleon είπε...: Show must go on!!!

...with or without you...; 12 Οκτωβρίου 2008 στις 9:58 π.μ.
oneiroparmenh είπε...: the sikaleon:Έτσι είναι...
Η ζωή συνεχίζεται με ή χωρις αυτό που αγαπάμε...; 14 Οκτωβρίου 2008 στις 12:07 μ.μ.
Ονειροφερμένος είπε...: πιότερο η σιωπή να μιλά..
οι νότες χάνονται στην πρώτη αντάρα του νου.. κι όμως.. είναι τόσο όμορφες.. γλυκές.. αρκεί να ακούγεται η μελωδία πέρα απ' τη γραμμή του χωρισμού..; 16 Οκτωβρίου 2008 στις 12:51 π.μ.
oneiroparmenh είπε...: ονειροφερμένος:Αυτή τη γραμμή μη περάσω φοβάμαι...Τρέμω...; 16 Οκτωβρίου 2008 στις 12:42 μ.μ.
T.S. Paradise είπε...: paixnidi!!!!!!
tha paikseis kai su mazi mas?
ela, na to deis!; 23 Οκτωβρίου 2008 στις 8:40 π.μ.
kat. είπε...: και γιατί να μην το μάθει;;
σπάσε την σιωπή σου τώρα. ίσως να μην έχεις άλλη ευκαιρία στο μέλλον!; 24 Οκτωβρίου 2008 στις 10:36 π.μ.