Είχε αράξει σε μια γωνιά δίπλα στο κρεβάτι κι άκουγε μουσική.Ήταν βράδυ,αργά δεν ήξερε τι ώρα.Κοίταζε έξω απ'το παράθυρο το σκοτάδι,τ'αστερια στον ουρανό...
Αφηρημένες σκέψεις περνούσαν από το μυαλό της...Πραγματα χωρίς ουσία,άσχετα μεταξύ τους...
Έστριψε ένα τσιγάρο, το άναψε...Ένα απαλό αεράκι μπήκε στο δωμάτιο και σκόρπισε τον καπνό που έβγαινε απ'το στόμα της...Της άρεσε να παίζει με τον καπνό και να τον φυσάει αργά αργά...
Ένιωθε καλά...Μετά από πολύ καιρο ήταν καλά...Απαλλαγμένη από εσωτερικές συγκρούσεις και πράγματα που τις έφθειραν την ψυχή...
Τον τελευταίο χρόνο έμαθε πολλά...Είδε και έζησε πράγματα πρωτόγνωρα για εκείνη...Γνώρισε ανθρώπους με διαφορετική νοοτροπία,με άλλες εμπειρίες.Άλλοι την έδωσαν χαρά κι άλλοι την πλήγωσαν,όμως απ'όλους πήρε κάτι,έμαθε πολλά...Γνώρισε καλύτερα τον εαυτό της μέσα από πολλές εναλλαγές συναισθημάτων,έμαθε τα οριά της.
Όμως,κυρίως και πάνω απ'όλα έμαθε να ζει!Έμαθε να εκμεταλλεύεται κάθε ευκαιρία που της εμφανιζόταν!Έμαθε να εκτιμά την αξία της κάθε στιγμής,όπως αυτή τη στιγμή τώρα που καθόταν και χάζευε τ'αστέρια κι έτσι για πρώτη φορά στη ζωή της ένιωσε ευτιχισμένη...Και χαιρόταν πολύ γιατί εκείνη τουλάχιστον το ένιωσε ενώ άλλοι περνούν όλη τους τη ζωή χωρίς ούτε μια στιγμή ευτυχίας...Ούτε μια στιγμή...
Τώρα πλέον ένιωθε έτοιμη ν'αντιμετωπίσει ότι κι αν παρουσιαζόταν στο μέλλον...Ένιωθε σίγουρη για τον εαυτό της και για τις δυναμεις της...Όλα ήταν πιο καθαρά...
Τι έγινε κείνο το τρένο που έβλεπε...
Τι έγινε κείνο το τρένο που έβλεπε τα άλλα τρένα να παιρνούν?
Τι ωραία που ήχησε αυτός ο στίχος στ'αυτιά της!
Κι ένα χαμόγελο εμφανίστηκε στο προσωπό της...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
28 σχόλια:
γειά σου ονειροπαρμένη μου ... σε χαιρετώ.Ευχαριστώ για την επίσκεψη!
Το απόσπασμα είναι από την ταινία te doy mis ojos(δε θυμάμαι ελληνικό τίτλο),είναι γυρισμένη στο υπέροχο Τολέδο και έχει να κάνει με την οικογενειακή βία.Είναι σπουδαίο φίλμ και σου συνιστώ να το ψάξεις!(νομίζω στα seven θα το βρεις)
φιλιά :) Γιώργης
τα τρένα περνούν και χάνονται, όπως κι η ζωή που ποτέ δεν πιάνεται...
Αχ* τα τρένα με καταθλίβουν περισσότερο από τα πλοία, τα αεροπλάνα κι όλα τα μέσα μεταφοράς μαζί....
Τρύπες - Το Τρένο
[respect]
Ένα χαμόγελο μπορεί να σε σκοτώσει ή να σε σηκώσει στον ουρανό.
"Όμως,κυρίως και πάνω απ'όλα έμαθε να ζει!"
Την ζηλεύω την ηρωίδα σου.. Άλλοι πεθαίνουν χωρίς να έχουν μάθει να ζουν πραγματικά..
giorgisxristodoulou:Θα την ψάξω σίγουρα!!Ευχαριστώ πολύ!
σπύρος σεραφείμ:Σημασία έχει να σταματήσουμε να προσπαθούμε να την πιάσουμε και να μπούμε σ'ένα τρένο να ταξιδέψουμε μαζί της...
nakunpenda:Εμένα πάλι δεν μου φέρνουν κατάθλιψη...Με κάνουν να ονειρεύομαι ταξίδια...
κώστας:Αγγελάκας 4ever!!!
εφιάλτης:Ένα χαμόγελο πράγματι μπορεί να κάνει πολλά..Το χαμόγελο είναι το πρώτο πράγμα που κοιτάω όταν γνωρίζω κάποιον...Δεν ξέρω γιατί αλλά μου φαίνεται οτι από το χαμόγελο καταλαβαίνεις πολλά...
starlight:Αυτό ήταν που ήθελα να τονίσω κυρίως...Αυτό πρέπει να μάθουμε,να μάθουμε να ζούμε!!!
Με πήγες ακριβώς 10 χρόνια πίσω γλυκιά μου oneiroparmenh! :)
Αν συνδιάσω αυτή την ανάρτηση με μια του περασμένου μήνα... πραγματικά χαίρομαι για σένα! :)
Την καλημέρα μου! :):)
Ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια κούκε μου!!!
Θα ακουστει (μαλλον θα διαβαστεί..)αστείο, αλλά όταν μπήκα στο Blog σου και άρχισα να διαβάζω, νόμιζα ότι διάβαζα κάποια παλιά μου ιστορία που είχα ξεχάσει ότι την είχα γράψει...
Συνέχισα να διαβάζω και παλαιότερα post σου και πραγματικά ένιωθα ότι τα είχα γράψει εγώ...χαχαχα
Δεν μπορώ να σου περιγράψω το συναίσθημα...Είναι απίστευτο να ανακαλύπτεις κάποιον που να έχει τον ίδιο διαστροφικό τρόπο σκέψης και έκφρασης...
Καλώς σε βρήκα!
Καλή μου Σκορπίνα...
Γενικά έχω μια αδυναμία στους σκορπιούς,τα βρίσκω πολύ ενδιαφέροντα ζώδια και τα πάω και πολύ καλά μαζί τους...
Πάντως χαίρομαι πολύ που το ακούω αυτό,ότι έχεις τον ίδιο διαστροφικό τρόπο σκέψης κι έκφρασης με εμένα(το επίθετο διαστροφικός μου άρεσε πολύ,πάντα πίστευα πως με χαρακτηρίζει αυτή η λέξη χαχαχαχααχ),διότι είσαι από τους λίγους που το λένε αυτό κι έχω συνηθίσει γενικά λίγοι να καταλαβαίνουν τον τρόπο που σκέφτομαι,εκφράζομαι και αντιδρώ...
Καλως ήρθες λοιπόν...
Ζήτω η διαστροφική σκέψη λοιπόν...
Ίσως τελικά να μην είμαι τόσο μόνη όσο πίστευα...
ωχ που πεσαμεεε...:)))
σκορπίνα:Ζήτω!!
νικοσ:Καλως ήρθες κι εσύ νίκο!!
Εγώ, σε παρόμοια μου δημοσίευση, κατέληξα ότι ευτυχία είναι ο εσωτερικός διχασμός. Η αγωνία.
Πολύ όμορφο...
Kαλώς σε βρήκα ονειροπαρμένη μου..
haris:Πρέπει να εννοείς αυτό το post που λεγόταν έναστρος ουρανός...Το είχα διαβάσει και μου άρεσε πολύ...
Εν μέρει συμφωνώ,ο εσωτερικός διχασμός οδήγεί στη σκέψη,στον προβληματισμό,που είναι και για μένα ο λόγος που ζούμε!!
Γενικά πιστεύω πως για να καταλήξεις σε ένα συμπερασμα πρέπει να το δουλέψεις μέσα σου,πρέπει να δεις και να ζήσεις και την καλή του και την άσχημη πλευρά...Μέσα από την αντίφαση και την αμφισβήτιση καταλήγουμε σε ορθά συμπεράσματα...
Όμως αν αυτός ο διχασμός δεν οδήγει σε κάποιο συμπέρασμα,αν δηλαδη δεν βρεις μια ισορροπία τότε είναι άγονος και προσφέρει μόνο σύγχυση...
Χαίρομαι που σου άρεσε το Έναστρος Ουρανός. Αυτό εννοώ φυσικά.
Το είπες μόνη σου: η φάση και η αντίφαση σε οδηγούν στην αλήθεια. Πρέπει να τα περάσεις και τα δύο για να καταλήξεις σε εκείνην...
Τότε ναι,συμφωνώ απολύτως μαζί σου hari..
Και εγώ συμφωνώ μαζί σου...:))))))))
Γρήγορη απάντηση ε;
Ναι γρήγορη απάντηση αλλά εγώ είμαι πιο γρήγορη!!!χαχαχαχαχαχαχ
Για σένα το λέω.
χαχα
Α νομιζα πως το είπες για σενα...Είμαι λιγο άυπνη,μην παρεξηγεις!!χαχαχαχαχ
Καλό σου βράδυ...
Καλό βράδυ. Ονειροπαρμένο:))
einai arketa kalo kai sa nomizeis esi oti se koroidevo.aplos i monaxia einai diskolo pragma.kai sti xeiroteri otan eisai apelpismeni kai moni prospatheis na vreis ena filo pou na einai dipla se kathe kaki kai kali vasika stigmi.gia ayto kai otan eisai moni prospatheis na vreis ton euato sou anamesa apo polla provlimata pou exeis giro sou.alla sti zoi i monaxia,i apelpisia kai i eutuxia einai ena megalo meros tis zois kai ayta tha ta vriskeis mexri na vreis to dromo tou theou.
pantos emena mou arese arketa.elpizo na vreis ayto pou anazitas apo ton euato sou.kali tixi!!!
Σε ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψη καλέ μου ανώνυμε,αν και για μένα δεν είσαι ανώνυμος...Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια,σ'ευχαριστω που είσαι κοντά μου...Άλλωστε σου έχω ξαναπεί είσαι ένας από τους καλυτερούς μου φίλους και δεν θέλω να σε χάσω ποτέ...Πολλά φιλιά...
Αυτό που περιγράφει, θα γίνει πραγματικά την ώρα που σπαράσετε το φως της..
Όποιος κατάλαβε κατάλαβε
Δημοσίευση σχολίου